Διαγωνισμός Αφίσας, Σκίτσου και βραβείο εικονογραφημένης Ιστορίας – Κόμικς στο πλαίσιο του μαθήματος της Ιστορίας ‘’Η Τουρκική Εισβολή του 1974 στην Κύπρο’’
Συνοδευτικό κείμενο
20 Ιουλίου 1974. Τρυπούν τ΄ αυτιά και τις καρδιές τα πυροβόλα. Επιστράτευση. Με ένα κλεφτό φιλί και την υπόσχεση πως σύντομα θα γυρίσει, χάνεται στο μαύρο του καιρού…
50 χρόνια τον καρτερεί, πλέκοντας την κλωστή της μνήμης πεισματικά, αποφασισμένη να μην την αφήσει να ξεθωριάσει.
Δεν είναι τούτο δημιουργία, είναι μονάχα το ξέσπασμα του ασύλληπτου πόνου της που σέρνεται στο πάτωμα άχαρο να πλέκεται, να φθίνει, να αλλοιώνεται σε πείσμα του πείσματος εκείνης.
Με γυρισμένο το βλέμμα άλλοτε στο τηλέφωνο και άλλοτε σε εκείνον,
ζει (ας πούμε πως ζει) σε τούτο το δανεικό σπίτι, σε τούτο τον δανεικό ηλιακό με τηλέφωνο…
Άλλωστε μια μέρα θα χτυπήσει το τηλέφωνο, σκέφτεται…
Όμως εκείνος έστρεψε το βλέμμα στο αγαπημένο βουνό και έφυγε για τ΄ αλλού. Μόνη αλήθεια οι μορφές της φωτογραφίας, που πήραν τον αδυσώπητα αμετάκλητο δρόμο τους…
Και ο Πενταδάκτυλος πίσω (αχ πόσα ξέρει…) βουβός και πονεμένος…
Κατηγορία έργου: Σκίτσο
Μαθήτριες / Δημιουργοί: Βανέσσα Τσιμποέσα, Γ 52
Λώρα Χάρρις, Γ61
Υπεύθυνες καθηγήτριες: Άννα Μαρία Λίγγη, φιλόλογος
Μαρία Αχιλλέως, καθηγήτρια Τέχνης
Σχολείο: Λύκειο Αγίου Γεωργίου Λάρνακας
Διαγωνισμός Αφίσας, Σκίτσου και Εικονογραφημένης Ιστορίας – Κόμικς στο πλαίσιο του μαθήματος της Ιστορίας
Συνοδευτικό κείμενο
Η πατρίδα μας, η Κύπρος, διατηρεί ζωντανή τη μνήμη για την τραγική ιστορική περίοδο της τουρκικής εισβολής του 1974. Εκείνο το καλοκαίρι η πατρίδα μας υποβλήθηκε σε ένα οδυνηρό κατακερματισμό. Οι Κύπριοι βιώσαν τον φόβο και την ανασφάλεια καθώς η Τουρκία εισέβαλε αφήνοντας πίσω εγκαταλελειμμένα σπίτια, δάση της νοσταλγίας. Ψυχές μετέωρες στο χώρο και τον χρόνο.Xιλιάδες οικογένειες χωρίστηκαν και αποχωρίστηκαν με ό,τι τους έδενε με αυτή τη ζωή, σπίτια, αντικείμενα, φωτογραφίες…μιας ολόκληρης ζωής.
Σε αυτό το σκίτσο απεικονίζεται η μητέρα με την κόρη να φεύγουν από το σπίτι τους με λύπη και πόνο, συναισθήματα που αποτυπώθηκαν στις καρδιές τους για πάντα. Η κούκλα σύμβολο της χαμένης αθωότητας κρατά την δέσμευση για επιστροφή ισχυρή. Το νήμα με ό,τι αφήσαν πίσω τους δε θα κοπεί, το νήμα, η μνήμη, θα κρατήσει άσβεστη τη φλόγα για επιστροφή.
Μαζί με την πίκρα, όμως, παραμένει η πίστη στην ελευθερία και τη δικαιοσύνη, η οποία ήταν το βασικό μας κίνητρο για αυτή τη δημιουργία. Δεν ξεχνάμε τα γεγονότα εκείνα αλλά ενώνουμε τις δημιουργίες και τις δυνάμεις μας για να προχωρήσουμε προς ένα μέλλον στο οποίο η ειρήνη και η ενότητα θα επικρατήσουν.
Κατηγορία: Σκίτσο
Ονοματεπώνυμα μαθητριών/μαθητών:
Νικολέττη Δέσποινα Β33
Ττόουλου Άντρεα Β33
Ελευθερίου Λουίζα Β33
Κυριάκος Καδή Β33
Ονοματεπώνυμο υπεύθυνης καθηγήτριας: Βασιλειάδου Ιωάννα, Φιλόλογος
Μαρία Αχιλλέως, καθηγήτρια Τέχνης
Σχολείο: Λύκειο Αγίου Γεωργίου Λάρνακας
14/06/2024 ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΤΙΤΛΟ, «ΓΝΩΡΙΖΩ, ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, ΔΙΕΚΔΙΚΩ: ΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ. ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ»
Την Παρασκευή 14/6/2024 τα παιδιά του σχολείου μας, τα οποία βραβεύθηκαν στον Διαγωνισμό Εικονογραφημένης Ιστορίας με θέμα τα 50 χρόνια από την τούρκικη εισβολή του 1974, είχαν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε ημερίδα υπό την αιγίδα του ΥΠΑΝ με τίτλο, Γνωρίζω, Δεν Ξεχνώ, Διεκδικώ: Τα κατεχόμενα σχολεία μας. Φωτεινές πορείες στον χρόνο», η οποία πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της ΠΟΕΔ στη Λευκωσία. Η ημερίδα περιλάμβανε εισηγήσεις από ακαδημαϊκούς και πνευματικούς ανθρώπους του τόπου σχετικά με την προσφορά των κατεχόμενων σχολείων μας. Παράλληλα, παρουσιάστηκαν τραγούδια και ταινίες μικρού μήκους, τα οποία βραβεύθηκαν σε διάφορους διαγωνισμούς με θέμα την τούρκικη εισβολή του 1974 κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς 2023-2024. Στον χώρο εκτέθηκαν επίσης και οι βραβευμένες εικαστικές δημιουργίες των παιδιών που έλαβαν μέρος στους εν λόγω διαγωνισμούς. Η ημερίδα προσέφερε σημαντικά μηνύματα στους μαθητές, οι οποίοι έλαβαν δίπλωμα συμμετοχής.
